top of page
DSC04828.JPG

Natuur dat zijn wij

Verbinden met de natuur = verbinden met jezelf

In tijden van verandering, onrust, ‘niet weten’ en zoeken naar je eigen manier om waarde toe te voegen, is er vaak ook behoefte aan rust en reflectie. Om de balans te herstellen, je onderdeel te weten van een groter geheel en werkelijk vernieuwend te kunnen zijn. Je kunt deze rust en reflectie vinden in de natuur; als bron van energie en inzichten, als spiegel voor jezelf. Wij zijn zelf immers natuur en daarmee verbonden. Soms moeten we alleen bewust weer de verbinding maken. 

 

In verbinding met de natuur om je heen kun je ook weer een diepe verbinding maken met jezelf. Je wordt je bewust van waar je verkrampt en hoe je weer kunt ontspannen en hoe je present kunt zijn. Zo boor je de capaciteit aan die we allemaal in onszelf hebben om een innerlijke vrijheid te realiseren. Innerlijk vrij van schaduwen en blokkades zoals woede, angst, onrust, haast, bezorgdheid. Niet door ze weg te drukken, maar door ze te accepteren en te transformeren. 

​

DSC04902.JPG

From worrier to warrior

Zo kan een proces van natuurlijke bevrijding op gang komen: we gaan weer ervaren dat we van nature in balans en harmonie zijn en onvoorwaardelijk houden van ons zelf, van anderen en al wat leeft. Als we in staat zijn om in ontspanning en met aandacht een diepe verbinding te maken met de -zoveel mogelijk- ongerepte natuur, dan kunnen we ook weer dicht bij onze oorspronkelijke eigen natuur komen. In volle overgave aan het leven, met diep vertrouwen. 

 

In die combinatie van verbinding en vrijheid ontstaat, zo hebben wij zelf ook ondervonden, de innerlijke motivatie om liefdevol en respectvol om te gaan met de planeet.  Door te ervaren dat alles verbonden is, kan het fundament ontstaan voor een positieve transformatie. Voor ander gedrag in relatie tot de natuur, gedrag dat vanuit een diep gevoel van commitment en met een sterke intentie is gericht op herstel van het natuurlijke ecosysteem. 

 

Je zou kunnen zeggen: ‘from worrier to warrior’. Het gedachtegoed van John P. Milton, met de beoefening die daarbij hoort, gaat in essentie daarover. We nemen je hierna graag mee in een korte beschrijving daarvan, zodat je een idee krijgt van wat je kunt verwachten in onze programma’s.

​

Gedachtegoed van John P. Milton

In de natuur is alles verbonden en één, is er een totale onderlinge verbondenheid en afhankelijkheid. In de dualiteit van ons bestaan is dit echter meestal niet wat wij ervaren. Sterker nog: de mens is de natuur steeds meer gaan zien als iets dat buiten ons zelf staat. Omdat we er net zoveel onderdeel van zijn als willekeurig welk dier, welke boom of welke steen dan ook, is (zijn met) de natuur een grote leermeester in het gedachtegoed. Daarnaast hebben vele langdurige en intensieve ontmoetingen van John P. Milton met leermeesters uit zeer verschillende tribale en spirituele tradities daaraan bijgedragen: uit Amerika (Native Americans, Sjamanisme) en ook uit China, Japan, Tibet en India (Qigong, Tái Chi, Zen, Tibetaans Boeddhisme, Daoïsme, Dzogchen, Hindoeïsme). 

 

De gemeenschappelijke grond in al deze spirituele tradities is gevat in 12 principes, gericht op de bevrijding van onszelf en verbinding met de oorsprong/bron/Source van de familie van het leven. ​Vertrekpunt is de onderkenning van het principe dat alles met elkaar verbonden en continu in verandering is. Het is de kunst te ontspannen en te vertrouwen op het leven. En in het NU te zijn. Dat vraagt om bewust om te gaan met je (levens)energie, mee te bewegen met wat zich aandient en met een open hart en compassievol aanwezig te zijn. Daarmee leg je het fundament om je actief in te zetten voor balans en harmonie onder mensen en al wat leeft.

​​

Van nature in balans en harmonie

De 12 principes hangen onderling samen en elk principe wordt ondersteund door een variëteit aan oefeningen. Veel van de oefeningen zijn gericht op ontspanning, present zijn, vertragen, het bevrijden van emotionele en energetische blokkades (met behulp van specifieke Qigong oefeningen), het transformeren van emoties. Er is veel aandacht voor het waarnemen van wat je ziet, hoort, ruikt, proeft, aanraakt en voor de waarnemingsvelden balans, beweging, levensenergie, gedachten en emoties. Het steeds meer verfijnen van de zintuigen en de andere waarnemingsvelden leidt tot versmelten van inner en outer nature. Dit opent de weg naar onze natuurlijke staat van zijn, true nature. Zeker gedurende een lange periode van 'alleen' in de natuur kan een gevoel van ‘thuis komen’ ontstaan, omdat we ergens in onze cellen die staat van zijn herkennen.

​

We zijn daar met zijn allen ver van af gedreven in de loop van de geschiedenis: we ervaren afscheiding en vervreemding en spanning en onrust omdat we zijn gaan leven buiten de context van een natuurlijke omgeving. Een omgeving waarin alles onderling verbonden, harmonieus, geïntegreerd en in balans is. In de (ongerepte) natuur ontwikkelen alle vormen van leven zich al miljoenen jaren in onderlinge afhankelijkheid en op zo’n manier dat er harmonie en balans is. Het hele ecosysteem is in continue verbinding. En de mens heeft zich daarvan afgescheiden, heeft van de natuur een object gemaakt. We hebben ons laten verleiden tot een ‘taker-mentality’: we gebruiken de natuur in plaats van er mee samen te leven.

 

Door terug te gaan in de wilde natuur, niet verstoord en in harmonie, maak je de beweging terug van ‘gedomesticeerd’ naar ‘wild’, van gespannen naar ontspannen, van afgeleid naar alert, van uit contact naar in verbinding. ‘Alleen’ (‘alone’) dekt daarom ook niet de lading; John P. Milton spreekt over ‘all-one’ time. In balans en harmonie met jezelf en al wat leeft.

​

bottom of page